Banen genoeg in de audit, dus we hebben de bureau’s niet nodig denkt men…
Je bent werkzaam in de audit praktijk? Dan weet je van jezelf wel dat je gewild bent in de huidige arbeidsmarkt. Met een beetje geluk speel je partijen tegen elkaar uit en de hoogste bieder wint het ook nog vaak is onze ervaring. Maar ook vaak zien we dat iemand via een oud-collega / kennis / vriend / vriendin een stap maakt naar een concullega-kantoor. Dan is het vaak een kwestie van een gesprek. Niet eens altijd meer fysiek. En het contract ligt vaak na één of twee dagen al klaar. Mooier kan het niet zou je toch denken?
Verschil in benadering tussen audit en samenstel
Inmiddels na zo’n 10 jaar recruitment ervaring, en ja ook in de audit, weet ik wel een beetje hoe de markt in elkaar zit. Zit er verschil tussen bemiddeling in een kandidaat voor de audit of de samenstelpraktijk? Ja, absoluut. De benadering is vaak al anders. Functies zijn erg ingekaderd en er is vaak weinig ruimte voor andere functiegebieden. Het draait ook vaak om het financiele plaatje en functietitels vindt men in de audit erg belangrijk. Hoe mooier de naam, hoe beter. Alles waar manager voor staat vindt men vaak al interessant. Binnen de samenstelpraktijk zijn er vaker duidelijke redenen waarom iemand ergens weg wil. In de audit zien we vaak dat iemand gewoon een keer een stap wil maken. En dan is het vaak zo dat iemand er ook flink op vooruit wil gaan. Als audit professional heb je keuze genoeg, bijna ieder kantoor met een aanzienlijke audit praktijk zoekt namelijk versterking. En door de enorme schaarste proberen kantoren zelf ook hun eigen recruiters te kweken als het ware. Er worden flinke bonussen uitgereikt wanneer iemand een goede kracht binnen weet te halen.
In de praktijk blijkt de match vaak minder dan verwacht, niet te snel over een nacht ijs gegaan?
Maar eenmaal begonnen bij een kantoor blijkt vaak al snel dat het gras niet veel groener is bij de buren. Men loopt tegen dezelfde muren op. Maar ook zijn er op middellange termijn minder doorgroeimogelijkheden dan aanvankelijk gedacht. Niet vreemd eigenlijk als je je bedenkt dat je met een vorstelijk salaris bent binnengehaald. Meteen zijn er torenhoge verwachtingen en die moeten ook maar waargemaakt worden. Maar ook wordt er bij het sollicitatiegesprek zelf niet genoeg stil gestaan bij de verwachtingen over en weer. Wat kun je de komende jaren verwachten en kun jij je ambities en wensen wel kwijt binnen de organisatie. Dat de werkgever al lang blij is dat ze iemand met de juiste kwalificaties hebben, oke. Maar dat je als werknemer niet dieper in gaat op verwachtingsmanagement. Dat vinden we maar een slechte zaak.
Gevoel alleen is niet genoeg in een gesprek
Hoe vaak we niet adviseren om niet één, maar minimaal twee of drie gesprekken aan te gaan. Maar ook van tevoren goed te filteren welke kantoren op voorhand al niet kunnen voldoen aan jouw verwachtingen en wensen. Daar zoomen wij juist heel erg op in bij een oriënterend gesprek. En van een lijstje van 10 kantoren bijvoorbeeld komen we al snel tot een schifting van kantoren waarbij er 2 of 3 serieuze gesprekspartijen over blijven. Maar dan sta je al wel met 1-0 voor in een gesprek. Want jij krijgt wat mee over de cultuur, de historie van een kantoor, doorlooptijden, het verloop van klanten en personeel, de IT-graad en ga zo maar door. En dit soort belangrijke zaken worden nog wel eens over het hoofd gezien. Dus het wijze advies, ga met ons (of anders een ander gekwalificeerd wervingsbureau in de accountancy) in gesprek. Geheel vrijblijvend. Je hoeft ook zeker niet meteen met de billen bloot. Het mooie is dat je ook eerst kunt peilen bij opdrachtgevers zonder dat jouw cv ergens komt te liggen. Waarom kan dat? Omdat wij de luxe positie hebben dat we al wat jaartjes mee lopen in de branche.